- Modlitwa
- Spowiedź
- Eucharystia
- Post
- Biblia
Korzystając z tych oto środków duchowych, najlepiej możemy pomóc Matce Bożej, która pragnie pokoju na świecie i naszego dobra. Pokój w dzisiejszych czasach jest bardzo zagrożony i dlatego właśnie przychodzi do Medziugorja Matka Boża, która przyjęła tytuł Królowej Pokoju. Już na samym początku objawień na niebie ukazało się w języku chorwackim słowo MIR , które w naszym ojczystym języku znaczy POKÓJ, a trzeciego dnia objawień Matka Boża powiedziała: "Pokój, pokój i tylko pokój". Za Nią znajdował się krzyż, płacząc dwa razy powtórzyła: "Pokój musi zapanować pomiędzy człowiekiem i Bogiem, a także pomiędzy ludźmi". Kiedy zajrzymy do Pisma Świętego, to możemy odnaleźć tam opis wydarzenia, które związane bezpośrednio z pięcioma kamieniami. Miało ono miejsce w czasach starotestamentalnych. Jednak owo wydarzenie należy rozumieć w sposób symboliczny. Projekt walki dobra ze złem oparty na "pięciu kamieniach" zrodził się w Medziugorju, gdyż samo to miejsce słynie również ze skalistego krajobrazu dwóch gór: Brdo i Kriżveac. Ludzie bardzo często biorą sobie kamyczek do domu z Brdo - góry objawień gdzie ukazuje się Królowa Pokoju. A oto co czytamy w Biblii w pierwszej Księdze Samuela:
"Wtedy wystąpił z obozu filistyńskiego pewien harcownik imieniem Goliat, pochodzący z Gat. Był wysoki na sześć łokci i jedną piędź. Na głowie miał hełm z brązu, ubrany zaś był w łuskowy pancerz z brązu o wadze pięciu tysięcy syklów. Miał również na nogach nagolenice z brązu oraz brązowy, zakrzywiony nóż w ręku. Drzewce włóczni jego było jak wał tkacki, a jej grot ważył sześćset syklów żelaza. Poprzedzał go też [giermek] niosący tarczę. Stanąwszy naprzeciw, krzyknął w kierunku wojsk izraelskich te słowa: "Po co się ustawiacie w szyku bojowym? Czyż ja nie jestem Filistynem, a wy sługami Saula? Wybierzcie spośród siebie człowieka, który by przeciwko mnie wystąpił. Jeżeli zdoła ze mną walczyć i pokona mnie, staniemy się waszymi niewolnikami, jeżeli zaś ja zdołam go zwyciężyć, wy będziecie naszymi niewolnikami i służyć nam będziecie". Potem dodał Filistyn: "Oto urągałem dzisiaj wojsku izraelskiemu. Dajcie mi człowieka, będziemy z sobą walczyć". Gdy Saul i wszyscy Izraelici usłyszeli słowa Filistyna, przelękli się i przestraszyli bardzo. (...) Wstał więc Dawid wcześnie rano, powierzając owce stróżowi, i zabrawszy [zapasy], poszedł według polecenia Jessego. Kiedy zbliżył się do obozowiska, wojsko wyruszyło na pole walki i wznosiło wojenny okrzyk. Izraelici ustawili swe szyki bojowe, tak samo i Filistyni: szyk naprzeciw szyku. Dawid zrzuciwszy z siebie niesiony ciężar i oddawszy go w opiekę strażnikowi taboru, pobiegł na pole walki. Gdy przybył, pozdrowił swoich braci. Podczas tej rozmowy z nimi wystąpił z szyków filistyńskich właśnie ów harcownik imieniem Goliat, Filistyn z Gat, i wygłaszał owe słowa. Usłyszał je Dawid. Wszyscy natomiast ludzie Izraela, zobaczywszy tego człowieka, uciekali przed nim i bali się go bardzo. Zawołał jeden z Izraelitów: "Czy widzieliście tego człowieka, który występuje? Występuje on po to, by urągać Izraelowi. Tego jednak, kto go pokona, król obsypie bogactwem, a córkę swą odda mu za żonę, rodzinę zaś jego uczyni wolną od danin w Izraelu". Odezwał się Dawid do stojących obok niego ludzi: "Co uczynią takiemu, który pokona tego Filistyna i odejmie hańbę od Izraela? Kto to jest ten nieobrzezany Filistyn, który urąga wojsku Boga żywego?" Lud powtórzył mu te słowa na potwierdzenie, co uczynią człowiekowi, który go pokona. Gdy starszy jego brat, Eliab, usłyszał, że Dawid rozmawiał z ludźmi, uniósł się gniewem na Dawida i zawołał: "Po co tu przyszedłeś? Komu zostawiłeś ową małą trzodę na pustyni? Znam ja pychę i złość twojego serca: przybyłeś tu, aby tylko przypatrzyć się walce". Dawid odrzekł: "Cóż teraz uczyniłem? Wszak to było tylko słowo". Oddaliwszy się od niego, skierował się gdzie indziej i wypytywał się podobnymi słowami. Odpowiedzieli mu ludzie jak poprzednio. Słyszano te słowa, które wypowiedział Dawid; doniesiono Saulowi, kazał go więc przyprowadzić. (...) Saul ubrał Dawida w swoją zbroję: włożył na jego głowę hełm z brązu i opiął go pancerzem. Przypiął też Dawid miecz na swą szatę i próbował chodzić, gdyż jeszcze nie nabrał wprawy. Po czym oświadczył Dawid Saulowi: "Nie potrafię się w tym poruszać, gdyż nie nabrałem wprawy". I zdjął to Dawid z siebie. Wziął w ręce swój kij, wybrał sobie pięć gładkich kamieni ze strumienia, włożył je do torby pasterskiej, którą miał zamiast kieszeni, i z procą w ręce skierował się ku Filistynowi. Filistyn przybliżał się coraz bardziej do Dawida, a giermek jego szedł przed nim. Gdy Filistyn popatrzył i przyjrzał się Dawidowi, wzgardził nim dlatego, że był młodzieńcem, i to rudym, o pięknym wyglądzie. I rzekł Filistyn do Dawida: "Czyż jestem psem, że przychodzisz do mnie z kijem?" Złorzeczył Filistyn Dawidowi [przyzywając na pomoc] swoich bogów. Filistyn zawołał do Dawida: "Zbliż się tylko do mnie, a ciało twoje oddam ptakom powietrznym i dzikim zwierzętom". Dawid odrzekł Filistynowi: "Ty idziesz na mnie z mieczem, dzidą i zakrzywionym nożem, ja zaś idę na ciebie w imię Pana Zastępów, Boga wojsk izraelskich, którym urągałeś. Dziś właśnie odda cię Pan w moją rękę, pokonam cię i utnę ci głowę. Dziś oddam trupy wojsk filistyńskich na żer ptactwu powietrznemu i dzikim zwierzętom: niech się przekona cały świat, że Bóg jest w Izraelu. Niech wiedzą wszyscy zebrani, że nie mieczem ani dzidą Pan ocala. Ponieważ jest to wojna Pana, On więc odda was w nasze ręce". I oto, gdy wstał Filistyn, szedł i zbliżał się coraz bardziej ku Dawidowi, Dawid również pobiegł szybko na pole walki naprzeciw Filistyna. Potem sięgnął Dawid do torby pasterskiej i wyjąwszy z niej kamień, wypuścił go z procy, trafiając Filistyna w czoło, tak że kamień utkwił w czole i Filistyn upadł twarzą na ziemię. Tak to Dawid odniósł zwycięstwo nad Filistynem procą i kamieniem; trafił Filistyna i zabił go, nie mając w ręku miecza". (1Sm 17:4)
Ta historia zapisana w Starym Testamencie zdarzyła się naprawdę. Czytając o niej, należy zwrócić uwagę nie tylko na to, że Dawid pokonał Goliata, ale także na postawę Izraelitów, którzy "przelękli się i przestraszyli bardzo", słysząc słowa Filistyna oraz obserwując zachowanie Dawida, gdy otrzymał od Saula zbroję, miecz. Całe to wydarzenie można porównać do czasów teraźniejszych. Starotestamentalny Filistyn Goliat może symbolizować szatana oraz naszą ludzką naturą, która jest poraniona przez grzech pierworodny oraz grzechy osobiste każdego z nas. Dziś również toczy się walka dobra ze złem. Często bywa tak, że ludzie podchodzą do pokonania zła w nieodpowiedni sposób, podobnie jak chciał uczynić to Saul, uzbrajając Dawida. Nas uczy Jezus Chrystus, który mówi nam: "Schowaj miecz swój do pochwy, bo wszyscy, którzy za miecz chwytają, od miecza giną." (Mt 26, 52) Powinniśmy zatem wziąć ze sobą pięć symbolicznych kamieni jakie daje nam Matka Boża i powtórzyć za młodym Dawidem: "Ty idziesz na mnie z mieczem, dzidą i zakrzywionym nożem, ja zaś idę na ciebie w imię Pana Zastępów, Boga wojsk izraelskich, którym urągałeś. Dziś właśnie odda cię Pan w moją rękę,". Tylko w ten sposób można pokonać zło, pokonać diabła - zwyciężając go dobrem. Tylko w ten sposób można wzrastać w dobru. Trzeba zwrócić szczególną uwagę na to, że diabeł działa dziś w bardzo sprytny sposób, a mianowicie podsuwając nam wiele ziemskich przyjemności, przez które nieustannie oddala nas od Boga. Działanie demona jest tak subtelne i często ukryte pod pozorami dobra, że człowiek go nie zauważa i myśli, że nic szczególnego się nie dzieje. Jedna z widzących w Medziugorju Vicka Ivanković opowiadając o wezwaniach Maryi wspomina o działaniu szatana:
"Matka Boża prosi nas o wyrzeczenia i szczególnie byłaby zadowolona gdybyśmy się wyrzekli grzechu gdybyśmy więcej nie grzeszyli. I mówi: <
Pokój jest możliwy o ile ludzie odpowiedzą na wezwanie Królowej Pokoju. Nie bójmy się jak Izraelici. Stawmy czoło złu biorąc te pięć kamieni i wierząc, że jest z nami Chrystus, który powiedział: "Ja Jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata"
1 Post
2 Eucharystia
3 Spowiedź
4 Modlitwa
5 Biblia
Zaczerpnięte ze strony:
http://medjugorje.org.pl/index.php?option=com_content&view=category&id=44&Itemid=65"
